اظهارات تازه دو عضو مجلس نمایندگان امریکا، تیم برچت و آنا پولینا لونا، بار دیگر موضوع کمکهای مالی امریکا و احتمال رسیدن بخشی از آن به طالبان را به مرکز توجه افکار عمومی آورده است. آنان گفتهاند که وزیر خارجه امریکا توافق کرده است تا «تمام کمکها به طالبان قطع شود» و هیچ مسیر مالی از طریق نهادهای امدادی به این گروه نرسد. برچت گفته است که وزیر خارجه برای «قطع نهادهای امدادی» که پول را منتقل میکنند، اقدام خواهد کرد و لونا نیز تأکید کرده است که نهادهایی که «پول مالیهدهندگان امریکایی را به طالبان میرسانند، رسماً قطع خواهند شد.»
این اظهارات در حالی مطرح میشود که بحث درباره کمکهای غیرمستقیم به طالبان از زمان تغییر وضعیت افغانستان همواره ادامه داشته است. برخی قانونگذاران امریکایی پیشتر نیز طرحهایی را برای جلوگیری از رسیدن کمکها به طالبان مطرح کرده بودند. آنان استدلال میکنند که بخشی از کمکهای بشردوستانه از طریق نهادهای امدادی ممکن است به گونهٔ غیرمستقیم به طالبان سود برساند.
با این حال، تحلیلگران میگویند که اظهارات تازه این قانونگذاران تنها بخشی از واقعیت را بازتاب میدهد. آنان توضیح میدهند که این تعهدات بیشتر مربوط به کمکهای نهادهای امدادی است که سهم کوچکتری از مجموع کمکهای امریکا را تشکیل میدهد. در مقابل، هزینههای مرتبط با مبارزه با دهشتافگنی که از سوی امریکا پرداخت میشود، همچنان ادامه دارد و شامل انتقالهای مالی قابل توجه است. گزارشها نشان میدهد که یکی از این انتقالها تنها در یک مورد به صد میلیون دالر رسیده است و چنین پرداختها در ماههای اخیر افزایش یافته است.
به همین دلیل، ادعاهایی مبنی بر اینکه «هیچ پول مالیهدهندگان امریکایی به طالبان نمیرسد» از سوی برخی کارشناسان مورد تردید قرار گرفته است. آنان میگویند که اگرچه بخشی از کمکهای امدادی ممکن است محدود شود، اما مسیرهای دیگر مالی که به گونهٔ مستقیم یا غیرمستقیم بر وضعیت افغانستان تأثیر میگذارد، همچنان فعال است.
در سطح سیاسی، این موضوع بخشی از بحث گستردهتر درباره نقش امریکا در افغانستان پس از خروج نیروها است. برخی قانونگذاران معتقدند که هرگونه کمک مالی باید به شدت کنترل شود تا از رسیدن آن به طالبان جلوگیری گردد. در مقابل، برخی دیگر هشدار میدهند که قطع کامل کمکها میتواند وضعیت انسانی در افغانستان را بدتر سازد و زمینه را برای بیثباتی بیشتر فراهم کند.
در همین حال، کارشناسان امنیتی میگویند که کمکهای مرتبط با مبارزه با دهشتافگنی بخشی از تعهدات امریکا برای جلوگیری از گسترش تهدیدهای منطقهای است و قطع آن میتواند پیامدهای گسترده داشته باشد. آنان تأکید میکنند که این کمکها مستقیماً به طالبان داده نمیشود، اما بخشی از ساختار مالی امریکا در منطقه را تشکیل میدهد.
اظهارات برچت و لونا بار دیگر نشان میدهد که موضوع کمکهای امریکا به افغانستان همچنان یکی از بحثبرانگیزترین موضوعات در سیاست داخلی امریکا است. اختلاف نظر میان قانونگذاران، تحلیلگران و نهادهای امنیتی نشان میدهد که رسیدن به یک سیاست واحد و شفاف در این زمینه هنوز دشوار است