درگیری نظامی میان هند و پاکستان که پس از حمله ۲۲ آوریل در پهلگام آغاز شد، سرانجام با آتش‌بس میانجی‌گری شده توسط ایالات متحده در تاریخ ۱۰ مه پایان یافت. هر دو کشور اکنون خود را پیروز این بحران می‌دانند، اما کارشناسان می‌گویند که این وضعیت بیشتر نشان‌دهنده ابهام راهبردی است تا پیروزی قطعی یک طرف.
پس از آن‌که هند پاکستان را مسئول حمله کشمیر دانست، تنش‌ها به سرعت به سطح نظامی رسید. اگرچه اسلام‌آباد هرگونه دخالت را رد کرد، اما در تاریخ ۷ مه، هند موشک‌هایی به سوی مناطق تحت کنترل پاکستان در کشمیر و ایالت پنجاب شلیک کرد. در پاسخ، پاکستان نیز پایگاه‌های نظامی هند را در آن سوی مرز هدف قرار داد.
تبادلات پهپادی و موشکی تا روز ۱۰ مه ادامه یافت، زمانی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، توانست دو طرف را به آتش‌بس برساند. هند این آتش‌بس را توافقی دوجانبه توصیف کرد، در حالی که پاکستان آن را نتیجه میانجی‌گری واشنگتن دانست. هر دو کشور در کنفرانس‌های خبری دستاوردهای ادعایی خود را به نمایش گذاشتند.
تحلیلگران می‌گویند پاکستان موفق شد مسئله کشمیر را در سطح بین‌المللی مطرح کند. ترامپ حتی پیشنهاد میانجی‌گری داد، امری که با سیاست دیرینه هند در رد هرگونه دخالت خارجی مغایرت دارد. روایت اسلام‌آباد مورد توجه قرار گرفت و بر ضرورت دخالت جهانی تأکید شد.
در مقابل، هند نیز از این درگیری برای جلب توجه جهانی به گروه‌های مسلح مستقر در پاکستان بهره برد. کارشناسان معتقدند هند توانست حملاتی عمیق‌تر به خاک پنجاب انجام دهد؛ حملاتی که از زمان جنگ ۱۹۷۱ سابقه نداشت. هدف قرار دادن شهرهایی چون لاهور و کراچی با پهپادها، نشانگر پیشرفت قابل توجهی بود.
پاکستان ادعا می‌کند که جنگنده‌های هندی را سرنگون کرده است، موضوعی که منابع فرانسوی و آمریکایی نیز آن را تأیید کرده‌اند. با این حال، تحلیلگران این اقدام را بیشتر نمادین می‌دانند تا راهبردی. وجود لاشه هواپیما در کشمیر تحت کنترل هند، ماجرا را پیچیده‌تر کرده است.
مقامات نظامی دو کشور توافق کردند که حضور نیروهای خود را در مرز کاهش دهند. با این حال، نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی هشدار داد که این آتش‌بس تنها یک “وقفه” است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که صلح پایدار منوط به توقف حمایت از گروه‌های جدایی‌طلب است. هرگونه درگیری آینده می‌تواند هزینه‌های سنگین انسانی در پی داشته باشد بدون آن‌که دستاورد راهبردی مشخصی حاصل شود.
