پس از پایان جنگ ایران و اسرائیل، ایران با موجی از فشارهای داخلی، تهدیدهای امنیتی و تغییر در موازنههای منطقهای مواجه شده است. انفجارهای مکرر در تأسیسات تجاری که از سوی مقامات ناشی از گرما و نوسانات برق عنوان میشود، شک و تردیدهای گستردهای را در میان مردم و حلقات دیپلوماتیک برانگیخته است. در کنار آن، ابهام در مورد فعال شدن مکانیزم «اسنپبک» باعث بیاعتمادی در فضای تجارتی گردیده و سفارت آلمان نیز با تعلیق خدمات کنسولی، نشانههایی از تحولات احتمالی در پایان ماه اگست را نشان داده است
همزمان، حکومت تدابیر ضدجاسوسی را افزایش داده و رفتار سختگیرانهتری را نسبت به مهاجران غیرقانونی بهویژه افغانها اتخاذ کرده است. در سطح اجتماعی، مردم خواهان اصلاحات در حکومتاند، اما به دلیل نگرانی از تجزیه قومی، تمایلی به تغییر رژیم ندارند. مناطق کرد، بلوچ و آذرینشین در زیر ذرهبین امنیتی قرار گرفتهاند و حرکتهای آزادیخواهانه در میان جوانان تهدیدی رو به رشد تلقی میشود. از نظر دیپلوماتیک، نقش منفی هند و حمایت پاکستان در جنگ باعث تغییر در نگرش مردم شده و پاکستانیها اکنون در میان ایرانیان از احترام بالایی برخوردارند
روایت اسرائیل درباره حملات نیز مقبولیت عامه پیدا نکرده و احتمال حملات مجدد ضعیف دانسته میشود، هرچند بیثباتی داخلی از سوی عناصر مخالف سناریوی محتملی محسوب میشود. با آنکه رژیم کنترل کلی اوضاع را حفظ کرده، اختلاف میان اصلاحطلبان و تندروها بر سر سیاست خارجی پابرجاست. نگرانی دیگر، تبدیل شدن دالان زنگزور به مسیر نفوذ ایالات متحده است که در کنار افزایش حضور امریکا در نزدیکی مرزها، حساسیت ایران را برانگیخته است. در این میان، میزان سختگیری بر حجاب بهشکل محسوسی کاهش یافته، نشاندهنده آنکه حکومت تلاش دارد در شرایط بحرانی فعلی، از تحریک افکار عمومی جلوگیری کند