اسلام‌آباد: پاکستان با وجود گزارش‌های اخیر رسانه‌های خارجی که خلاف آن را مطرح کرده‌اند، همچنان سیاست خویشتن‌داری استراتیژیک را دنبال می‌کند. مقاله‌ای در نشریه «فارین افیرز» نگرانی‌هایی را درباره توسعه احتمالی موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (آی‌سی‌بی‌ام) توسط پاکستان، که قادر به هدف‌گیری ایالات متحده هستند، مطرح کرده بود. کارشناسان و مقامات به شدت این ادعا را رد کرده و آن را حدس و گمان دور از واقعیت خواندند.
به گفته تحلیل‌گران دفاعی، چنین گزارش‌ها ظرفیت فنی و هدف برنامه موشکی پاکستان را اشتباه تعبیر کرده‌اند. دوربردترین موشک موجود در زرادخانه پاکستان، «شاهین-۳» است که برد آن ۲۷۵۰ کیلومتر می‌باشد. این موشک به وضوح برای بازدارندگی هند طراحی شده و هدف آن رسیدن به اهداف قاره‌پیما نیست.
بازدارندگی متمرکز بر هند، نه تهدید جهانی
دکترین هسته‌ای پاکستان همچنان بر بازدارندگی کامل (فول اسپکتروم دیتِرنس)استوار است؛ راهبردی که در پاسخ به تغییرات نظامی هند، از جمله دکترین کلد استارت و سیستم‌های دفاع موشکی بالستیک شکل گرفته است. کارشناسان دفاعی مرکز مطالعات استراتژیک بین‌المللی آزاد جامو و کشمیر (CISS-AJK) تأکید می‌کنند که پاکستان هرگز موشکی با بردی فراتر از شاهین-۳ را آزمایش یا اعلام نکرده است.
علاوه بر این، هیچ شواهد قابل اعتماد — چه فنی و چه دکترینال — وجود ندارد که نشان دهد پاکستان در پی توسعه موشک‌های آی‌سی‌بی‌ام است. این حدس‌ها نه تنها بی‌اساس است، بلکه تلاش‌های کنترل تسلیحات منطقه‌ای را نیز تضعیف می‌کند.
یک مقام ارشد نظامی پیشین گفت
«موضع بازدارندگی پاکستان منطقه‌ای است و هدف آن حفظ ثبات استراتژیک در جنوب آسیا است.»
کارشناسان درباره اطلاعات نادرست هشدار می‌دهند
تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که روایت‌های نادرست درباره آی‌سی‌بی‌ام‌ها می‌تواند تنش‌ها را بی‌جهت افزایش دهد و تصویر پاکستان را به عنوان یک کشور هسته‌ای مسئول، آسیب‌پذیر سازد. در حالی که قدرت‌های منطقه‌ای مانند هند در حال گسترش توانایی‌های موشکی خود هستند، پاکستان پاسخ متناسب و مبتنی بر بازدارندگی را حفظ کرده است، نه تهاجم.
علاوه بر این، پاکستان همواره به شفافیت هسته‌ای، خویشتن‌داری و پایبندی به معیارهای جهانی متعهد بوده است. این کشور همچنین از کنترل تسلیحات و خلع سلاح در چارچوب‌های منطقه‌ای و بین‌المللی حمایت می‌کند.
کارشناسان معتقدند که گزارش‌های حدسی معمولاً در دوره‌های افزایش نگرانی جهانی درباره مسائل هسته‌ای، به‌ویژه در اوج تنش‌های مربوط به روسیه، چین و ایالات متحده، مطرح می‌شوند. اما قرار دادن پاکستان در چنین زمینه‌ای، ماهیت خاص پویایی‌های استراتژیک جنوب آسیا را نادیده می‌گیرد.
جمع‌بندی
در نهایت، برنامه هسته‌ای پاکستان برای تضمین دفاع قابل اطمینان طراحی شده است — نه برای برد جهانی. بازنمایی نادرست این برنامه به واقعیت‌ها، دیپلماسی و صلح منطقه‌ای آسیب می‌رساند.
بار دیگر، موضع هسته‌ای پاکستان بر پایه خویشتن‌داری استراتژیک استوار است.
همچنین ببینید
پاکستان با موفقیت موشک فتح به برد ۱۲۰ کیلومتر را در میان افزایش تنش‌ها آزمایش کرد
